Jacht en AI

 Tijd is van essentieel belang: op dit moment verspreiden de meest populaire chatbots verkeerde informatie in enorme hoeveelheden... En de perceptie van de werkelijkheid door het publiek is langzaam maar zeker aan het veranderen.

Het AI-debat domineert het medialandschap - en terecht. Het lijdt geen twijfel dat AI ons allemaal veel meer zal beïnvloeden dan de meesten zich een paar jaar geleden hadden kunnen voorstellen. En jagen is zeker niet vrijgesteld.

Onlangs ben ik begonnen met het testen van de nauwkeurigheid van de belangrijkste generatieve AI-modellen bij het beantwoorden van controversiële vragen met betrekking tot de jacht - vragen waarop ik de juiste antwoorden al wist. De resultaten waren een ontnuchterende bevestiging dat deze modellen slechts zo goed zijn als de bronnen waaruit ze putten.

Een voorbeeld

Ik vroeg Copilot naar natuurbehoud, met name met betrekking tot Afrikaanse olifanten. Mijn eerste vraag was hoeveel savanneolifanten er in Afrika zijn. Het antwoord dat ik kreeg was 160.000. Ik weet echter dat het juiste cijfer meer dan 300.000 is - bijna het dubbele. Toen ik hierop wees, was Copilot het daarmee eens, prees me (nogal vleierig) voor mijn inzicht en corrigeerde het aantal naar het wetenschappelijk geaccepteerde cijfer van ongeveer 300.000. Het legde ook uit dat het oorspronkelijke antwoord (160.000) gebaseerd was op een schatting van meer dan tien jaar oud.

Toen ik naar de bron vroeg, bleek het een fondsenwervingsrapport van een dierenrechtenorganisatie te zijn - geen wetenschappelijke studie. Er was geen geldige reden voor Copilot om deze verouderde en niet-ondersteunde bron voorrang te geven boven nieuwer, collegiaal getoetst onderzoek.

Ik kreeg vergelijkbare onnauwkeurige antwoorden van ChatGPT op andere vragen over olifantenbeheer - opnieuw met een merkbare vooringenomenheid tegen de jacht. Wat alarmerend is, is dat deze AI-services snel de go-to-bron van informatie worden voor mensen die online op zoek zijn naar antwoorden. En helaas worden ze als betrouwbaar beschouwd, vergelijkbaar met hoe mensen ooit gedrukte encyclopedieën bekeken. Het grote verschil is echter dat traditionele encyclopedieën werden samengesteld door redacties die elk item rigoureus op feiten controleerden. AI-services daarentegen scannen het hele internet en baseren hun antwoorden op de meest voorkomende of populaire inhoud, blijkbaar zonder de mogelijkheid om de kwaliteit van de bronnen te beoordelen.

In gewone bewoordingen: garbage in, garbage out.

Dit brengt de jacht in gevaar, omdat gewone mensen worden misleid door deze nieuwe geautomatiseerde online orakels. Simpel gezegd, anti-jachtactivisten zijn erin geslaagd het internet te overspoelen met veel meer misleidende inhoud dan onpartijdige wetenschappers hebben gepubliceerd over de werkelijke impact van de jacht. En zelfs de kleinste hoeveelheid onnauwkeurige informatie in het bronmateriaal is buitengewoon schadelijk, omdat deze AI-systemen - zoals ze momenteel functioneren - ernaar streven "evenwichtige" antwoorden te leveren die meerdere kanten van een probleem presenteren. Dat betekent dat zelfs als de juiste informatie beschikbaar is, gebruikers nog steeds worden blootgesteld aan emotioneel geladen of op meningen gebaseerde claims bij het stellen van feitelijke vragen over jagen, natuurbehoud en natuurbeheer.

Het is mijn stellige overtuiging dat dit catastrofale gevolgen kan hebben voor de toekomst van de jacht als we nu niets doen.

Wat kunnen we doen?

De anti-jachtstrategie is om het web te overspoelen met propaganda via een geavanceerd netwerk van websites, blogs en sociale media. We moeten ook erkennen dat ze veel betere toegang hebben tot de reguliere media dan jagers, wat een grote invloed heeft op het algehele informatielandschap. Ik denk niet dat het nuttig zal zijn om hun output af te stemmen op onze eigen stortvloed aan inhoud. Het zou alleen maar leiden tot een eindeloze 'wapenwedloop', en hoeveel we ook publiceren, er zal altijd anti-jachtmateriaal zijn dat AI-modellen zullen opnemen in hun 'evenwichtige' antwoorden.

Daarom stel ik voor dat één, of liever meerdere, jachtorganisaties het initiatief nemen om een generatieve AI-informatiedienst te lanceren die uitsluitend gebaseerd is op peer-reviewed wetenschap. Een dergelijk platform zou zelfs de meest rigoureuze factchecking kunnen weerstaan en een ongekend niveau van geloofwaardigheid in het debat kunnen bieden. Idealiter zou het bronmateriaal moeten worden geselecteerd door een neutrale redactie uit de wetenschappelijke gemeenschap, misschien in samenwerking met een organisatie als IUCN. Dit omvat natuurlijk negatieve aspecten van de jacht, zoals loodvervuiling of slecht beheerde praktijken in het wild (die wel voorkomen). Als jagers moeten we hoe dan ook voortdurend interne problemen aanpakken, en ik ben ervan overtuigd dat een dergelijke service uiteindelijk een ENORM voordeel zou zijn voor de jachtzaak.

We kunnen het ons niet veroorloven om te wachten.

Jens Ulrik Høgh 

De stem van de jager