​
Wie mij kent, zal bevestigen dat ik naast een heel gepassioneerd en weidelijk jager ook iemand ben met het grootste respect voor de natuur. Ik ben geen bioloog of ornitholoog en heb geen boekenwijsheid maar ondertussen wel 15 jaar ervarings- en boerenwijsheid. Jagen is mijn leven, het revier mijn kerk.
​
Hoe zie ik jacht...
​
Vroeger was ik anti-jacht en vond een 4x4 waar een sticker op hing met ‘Jacht is natuurbeheer’ flauwekul. Tot ik er bij toeval zelf in rolde. Ondertussen zijn we 15 jaar verder en hebben we een eigen kleinwild jachtveld van zo’n 450ha waar we 3 keer per jaar met 8 op jagen. Uitzetten van wild doen wij absoluut niet maar we proberen er wel voor te zorgen dat de omstandigheden ideaal zijn zodat er een grote diversiteit is van fauna. Wij zaaien jaarlijks verschillende hectares faunamengsel in om insecten aan te trekken en dekking en voedsel te bieden aan het wild in de wintermaanden. Wij hebben dit jaar ook een kleine poel gegraven om insecten aan te trekken die op hun beurt broodnodig zijn voor de kuikens van grondbroeders (onder andere patrijzen). Binnen enkele maanden, planten we 4000 bomen aan. Verschillende houtkanten van enkele 100’en meters staan ook op de planning. We leggen zandpaadjes aan waarin vogels een stofbad kunnen nemen en we kunnen door alle inspanningen heel duidelijk merken dat populaties licht stijgen. Prachtig om zien dat je mits inspanningen, werkelijk zaken kan veranderen.
Ik zie ook geen wezenlijk verschil in wat bijvoorbeeld Natuurpunt doet en wat wij doen. Zij beheren de flora, wij beheren de fauna. Allebei proberen we een mooi evenwicht te creëren in de natuur. Omdat wij onze omgeving volledig naar onze hand gezet hebben, is het ook onze verdomde plicht om flora en fauna te beheren. De natuur kan zichzelf niet regelen in onze westerse wereld omdat wij dat als mens niet toestaan. Het kan uiteraard ook niet de bedoeling zijn om alle mensen samen in steden te proppen en de landbouw volledig op te geven zodat de natuur het kan overnemen. Daarvoor zijn we (helaas) al te ver geëvolueerd. Een van de natuurwetten zegt ook dat indien je als soort wil overleven, je je boven een andere soort moet zetten. Als jager zetten we onszelf niet boven andere soorten maar proberen we een goed evenwicht te vinden.
​
Jagen gaat niet over doden, het gaat vooral over jacht. Het doden van een dier is een miniem onderdeeltje van het hele jachtgebeuren maar het is desalniettemin wel heel bepalend. Af en toe een dier schieten om het op te eten hoort nu eenmaal bij onze passie. Het schieten zelf is een miniem onderdeeltje van het hele jachtgebeuren maar het is desalniettemin wel heel bepalend. Zonder het schieten spreken we niet meer over jacht. Alle kleine onderdeeltjes van de jacht zijn belangrijk. Dat begint met het ’s avonds klaarleggen van alle benodigdheden. ’s Morgens samenkomen met gelijkgestemde vrienden en een praatje slaan bij de koffie. Het samen naar het jachtgebied stappen of rijden terwijl slierten mist de velden vullen terwijl de zon erdoor probeert te prikken. De nervositeit van de honden wanneer zij in het veld vrij rond kunnen lopen. De aanvang van de jacht. Het schieten van een dier. Het afsluitende jachthoorngeschal. Het thuiskomen en het klaarmaken van het heerlijke stuk wild dat je geschoten hebt en het samen met je gezin opeten.
Dat allemaal samen is voor mij jacht. Dat is de passie, de spanning en de intensiteit van het leven zelf voelen…Dat kan je met niets vergelijken. Met niets.
​
Wat de toekomst zal brengen...
Mensen blijven informeren over jacht en de positieve jachtethiek bijbrengen aan jonge jagers zal een stokpaardje blijven. Daarnaast is de ultieme droom om een educatief centrum/programma uit te bouwen waar kinderen en jongvolwassenen informatie kunnen vinden over jacht. Een centrum zoals je in Frankrijk NaturAgora hebt waar alle gebruikers van het buitengebied samen een centrum hebben waar scholen terecht kunnen om er bij te leren. Nu is er teveel éénzijdige berichtgeving in de media en wij hebben als weidelijk jager een grote verantwoordelijkheid om mensen ook onze kant van ‘het verhaal’ te tonen.
Sinds 2020 jaar zijn mijn goeie jachtvriend Lysander en ikzelf, gestart met een nieuw, positief verhaal. De oprichting van de vzw Jagersliga is een immens werk waar we (ondertussen met een heel team) keihard aan de moeilijke weg timmeren. Ondertussen hebben wij in elke Vlaamse en bijna elke Waalse provincie een regionale teamwerking en is het ledenaantal boven de 2.000 gestegen! Een gigantisch succesverhaal dus.
​
Vragen of opmerkingen? Mail of bel me gerust!
Waidmannsgroet, Kristof
​