Heeft iemand nog 1000m3 zwarte zeik en een paar honderd fazanten?

De hetze rond de fouten bij het tellen van patrijzen doen m’n Sanguinische brein alle kanten op stuiteren. Ester klaagt over m’n negatieve kijk op de constellatie waarin we leven. Ze heeft me op het hart gedrukt om naar die kleine lichtpuntjes op zoek te gaan, ook al is het zwart rondom.

Zo werd ik terug gekatapulteerd naar 2001 waar een idioot idee tot een bijzondere ontdekking leidde. Ik zat op kot op de Warmonderhof in het Nederlandse Dronten. Een geweldige school waar ze van boeren hippies en van hippies boeren maken.

Tijdens een moment van verveling zat ik de snuisteren tussen de rommel van studenten uit vervlogen tijden en daar kwam ik een aquarium tegen. Ik sleepte het ding naar beneden, maakte het schoon, vulde het met water, waste wat steentjes van de parking en plukte wat waterpest uit de sloot. Parmantig zette ik m’n creatie op de eettafel. We aten altijd samen en tijdens het avondeten vroeg m'n medeleerlingen wat de bedoeling was van dat aquarium. Ik legde uit dat het een onderzoek was. Ik wilde onderzoeken hoe lang het duurde voordat er goudvissen in zouden komen nadat ik de ideale situatie voor die goudvissen had gecreëerd. De ene proestte het uit van het lachen, de ander verslikte zich in zijn biologische aardappel en nog een ander zei wat iedereen dacht: "Daar heb je die gekke Belg weer".

Een week ging voorbij en het verhaal van mijn 'onderzoek' ging van studentenkot naar studentenkot en in een mum van tijd wisten alle studenten ervan. Volgens mij was het op de zevende dag dat ik ’s avonds binnenkwam nadat er op de hoorn-voor-het-avondeten was geblazen toen ik van verbazing over de dorpel struikelde. Er waren uit het niets 2 goudvissen in het aquarium terecht gekomen.

Dit lijkt misschien een achterlijk verhaal, maar het is een van de belangrijkste lessen die ik heb gehad in het leven. Als je iets wilt, helpt het als je de juiste ‘situatie’ creëert. Wil je veel melk uit je koeien? Zorg voor een comfortabele stal, goeie voeding en niet teveel stress. Wil je een vierde kind? Koop een grotere auto. Wil je meer akkervogels? Zorg dat boeren graag rommelige hoekjes, hagen en struiken hebben. Wil je veel vakantie? Wordt leerkracht (dat is een flauwe, ik weet het).

Veel heb je in de hand. Zaken gebeuren omdat er ruimte voor is.

Wel, ik weet niet of het via een rechte lijn of met een omweg is gebeurd dat ik vandaag een nieuw inzicht kreeg, maar het werkt ook anders, zo heb ik ervaren. Als je blijft zeuren, dan blijft de pech je achtervolgen. Als je een tractor verrot scheld omdat hij kapot gaat, ram je met de mengwagen tegen de poort van de stal nadat er een andere voor staat. Als je tegen je vrouw zegt dat je meer nood hebt aan lichamelijke liefde, kun je de rest van de week op je kin kloppen,…

Zo is het ook met landbouw en natuur. Zo is het ook met jagen en natuur en zo is het allicht ook met heel veel ander zaken waar ik geen flauwe notie van heb. Elke keer als ik hoor dat boeren dieren uitbuiten, duw ik wat harder op het gaspedaal en geniet ik extra van iedere druppel melk. Als ik hoor dat boeren alleen maar maïs, gras en aardappelen willen, ga ik de grachten langs en trek ik iedere boom-in-wording uit. Iedere keer als ik hoor dat boeren alleen aan hun eigen gewin denken, kijk ik mijn banksaldo na. Als ik hoor dat jagers stropers zijn die alle marters, vossen en roofvogels omver blazen, screen ik mijn vriendenkring en helaas, bij eentje voel ik twijfel. Er zijn echter verzachtende omstandigheden, want het is een buitenlander. Altijd weer die buitenlanders.

Jager zetten massaal fazanten uit, jagers schieten alleen maar? Zowel m’n geloof in dat het goedkomt als het vertrouwen in ‘samenwerken loont’ hebben een royale deuk opgelopen. Voorlopig komt het helemaal niet goed in ons buitengebied. Daar is nog minstens 1 generatie voor nodig. Verwijzingen naar praktijken uit lang vervlogen tijden. Continu verwijzen naar excessen van een enkeling en dan prediken wat we er als ‘sector’ mee moeten doen. Het mooiste vind ik altijd de opening: "Ik heb niks tegen de jacht/boer, maar…" En dan volgt er een hele liturgie met af en toe iets relevants, maar het meeste is weinig relevante onzin die voort komt uit een brein dat verblind wordt door ideologie.

Terug naar Ester en op zoek naar de lichtpuntjes! Ik heb meteen een pallet cartouches besteld. Verder ben ik de hele middag ben ik bezig geweest met de zoektocht waar ik een paar honderd fazanten kan kopen. Het is zoeken naar een naald in een hooiberg en ik heb de naald dus ook niet gevonden. Ik heb zo vaak gehoord dat jagers op grote schaal wild uitzetten dat ik fazanten MOET uitzetten! Ik zie het al helemaal voor me. Een kartonnen doos, iemand van de atletiekclub die de fazanten in de lucht gooit en BAM!

Mensen chronisch verwijten dat ze iets gedaan hebben dat niet eens in hun opkomt, is een situatie scheppen om het te doen. De pest en de cholera hebben we nu toch al over ons heen gehad, we moeten alleen nog overgaan tot de daad!

Het derde actiepunt was de zoektocht naar een loonwerker die onze maisstoppel ruim van drijfmest wilde voorzien. Ik MOET nu onderhand wel echt het oppervlaktewater intensief gaan bevuilen. Ze gaven echter allemaal niet thuis. En dus heb ik de strijd gestaakt. Omdat ik mentaal toch weer zat op die plaats waar ze van hippies boeren maken en van boeren hippies, besloot ik vanavond voluit voor het laatste te gaan.

Stoofvlees van ganzenborst (ik ben en blijf een borstenfan), appelmoes van de laatste appel uit de tuin en de allerlaatste komkommers en tomaten uit de serre van Ester.

Een betere wereld begint bij jezelf.

Thomas Linssen

De jagende boer.