Zaterdagmorgen vroeg ging het onder begeleiding van een mistig zonnetje, richting Saint Hubert in de provincie Luxemburg. Deze keer niet om een stukje wildbraad te strekken maar wel om een hele mooie dag, weliswaar ook volledig in het teken van de jacht, te beleven. Saint-Hubert, het hart van de jacht voor waidmannen wereldwijd is vergelijkbaar met wat Rome is voor de rooms katholieken.
Op het zonovergoten plein voor de basiliek was het al om 10u een gezellige drukte, zaten de terrasjes afgeladen vol en liepen we een hoop bekenden tegen het lijf die ofwel peter, of compagnon, of aspirant-compagnon waren. Een gezellige babbel hier en daar alvoor de hoogmis, onder begeleiding van prachtig jachthoorngeschal aan te vangen. De mis gaat vooraf aan het 36ste intronisatiekapittel van de broederschap ‘Compagnons de Saint-Hubert‘. Naast een tiental vlamingen en walen, ook een Nederlander, een Schot, een Rus, een Est, enkele Tsjechen, Duitsers, Denen en Noren die vandaag geridderd zullen worden en ook ik heb de eer om door mijn peter Wim Delie, voorgedragen te worden om de erecode van de broederschap te ondertekenen en het ritueel van riddering te mogen ondergaan.
Voor het intronisatieritueel zelf merk ik ook bij m’n mede-aspirant-compagnons toch enige nervostiteit op maar éénmaal het ritueel voltrokken is zie je de gemeende fierheid van het gezicht van elke nieuwbakken compagnon stralen. Een zeer bijzondere dag vol kippevel-momenten die afgesloten werd met een banket waar een kleine 300 genodigden aan deelnemen en die we rond 18u30 afsluiten om opnieuw de 2,5u durende rit huiswaarts, aan te vangen. Aan mijn peter Wim, nogmaals waidmannsdank om mij voor te stellen, ik zal de titel met fierheid dragen en de erecode steeds respecteren.
De rijke geschiedenis van de broederschap lees je hier.
Met weidelijke groet, Kristof