VEILIGHEID & WEIDELIJKHEID
JACHTSITE & MORE
Om te jagen moet je de 2 allerbelangrijkste zaken van het jagen, steeds heel goed in gedachten houden. Je bent met een wapen bezig dat gemaakt is om te doden. Niet alleen een dier waar je op jaagt, maar ook een persoon kan dodelijk geraakt worden. Veiligheid, veiligheid, veiligheid... tijdens de jachtopleiding wordt hier tot vervelens toe op gehamerd. Gelukkig maar!
​
Daarnaast moet het van elke jager ook de bedoeling zijn om als je de trekker overhaalt, er zeker van te zijn dat het dier waar je op richt, eenmaal geraakt, zo snel mogelijk effectief sterft. Niets ergers dan een dier strekken dat nog minutenlang ligt te schreeuwen van de pijn.
​
Hieronder enkele zaken op gebied van veiligheid en weidelijkheid die je goed moet inprenten vooraleer je het veld in trekt.
ZIEN & GEZIEN WORDEN!
​
Heel belangrijk voor je eigen veiligheid én de veiligheid van elke deelnemer (jager & drijver) aan een jachtdag is is het gebruik van fluo-jachtkledij. Voor het menselijk oog valt dit enorm op maar wild ziet dat niet. Het beste is uiteraard een fluo jas of hesje maar ook banden om de hoeden en armen zijn een veiligheidsmaatregel die bij elke drukjacht verplicht zou moeten zijn. Zeker drijvers zonder fluo veiligheidsvesten zijn niet of nauwelijks (of soms veel te laat) te herkennen in het struikgewas of bos dit geldt uiteraard ook voor de honden.
HOREN & GEHOORD WORDEN!
​
De knallen van een jachtgeweer kunnen heel schadelijk zijn voor je oren. Verschillende jachtvrienden hebben door het jagen, blijvende gehoorschade opgelopen en verzekeren me dat indien ze het opnieuw kunnen doen, ze nooit zonder gehoorbescherming het veld waren ingetrokken. De meeste systemen zijn ook uitgerust om een zender op aan te sluiten zodat je steeds op de hoogte bent van wat er in de drift aan het gebeuren is. Ontstaat er een onveilige situatie dicht bij jou, dan kan je de jachtheer ook onmiddellijk verwittigen.
VEILIGHEID
​
Als jager ben je zelf 100% verantwoordelijk voor je schot en daden tijdens de jacht.
Draag steeds fluorescerende kledij zodat je goed zichtbaar bent.
Volg steeds nauwgezet de richtlijnen van de jachtheer en beëdigde jachtwachters op.
Driften worden aangeblazen door 1 jachthoornstoot en afgeblazen door 3 korte jachthoornstoten. Voor of na deze signalen wordt niet geschoten.
Steeds je wapen ontladen bij het nemen van een hindernis of verplaatsing tijdens of na afloop van de jachtpartij. (patronen UIT het geweer).
Schiet NOOIT in de drift behalve als je op een bepaalde plaats de toestemming krijgt.
JACHTBREUKEN
Sinds mensenheugenis hebben ‘breuken’ een belangrijke rol gespeeld in het leven van jagers. De kennis van de tekens gaf aan de vindingrijke jagers de gelegendheid elkaar te begrijpen en onderling in verbinding te staan zonder dat niet-ingewijden het bemerkten. Het was een symbool van de wettelijke en correcte jacht.
​
Er zijn 2 soorten ‘breuken’, namelijk de ‘begripsbreuk’ die vroeger door de jager gebruikt werd om de weg of vluchtweg van het wild aan te duiden. Deze breuken werden door onze moderne communicatiemiddelen vervangen en worden zo goed als nergens meer gebruikt. Daarnaast zijn er de ‘jachtbreuken’ die wel nog steeds ingeburgerd zijn. Deze zouden in principe uit een twijg van eik, els, den of spar moeten zijn.
Onder de jagersbreuken zijn 4 ondersoorten
In bezitnamebreuk
Deze breuk wordt door de jachtheer of eventueel ook door de jager op zijn/haar stuk wild gelegd om aan te tonen dat hij/zij het stuk in bezit genomen heeft. De breuk wordt op de linkerflank van het wild gelegd. Bij mannelijke dieren met de afgebroken kant naar de kop, bij het vrouwelijk wild naar onder. (Enkel bij hert, damwild, ree en everzwijn)
​
Laatste beet
Alle mannelijke wild ontvangt ook een breuk die tussen de tanden wordt gestopt als ‘verzoening’ met het gestrekte wild.
​
Schuttersbreuk
​
Deze breuk wordt met het zweet (bloed) van het gestrekte wild bevochtigd en overhandigd aan de jager die het stuk kon strekken. Deze breuk wordt door de jachtheer aangereikt op het naakte lemmet van een jachtmes of bij gebrek aan een jachtmes, bovenop de hoed van de jager. De jager plaatst de breuk dan onmiddellijk aan de rechterzijde van zijn hoed. De jachtheer wenst de jager een waidmannsheil waarop de jager met waidmannsdank en een handdruk antwoord.
Indien het wild dient nagezocht te worden, dan overhandigt de jager een deel van de breuk aan de begeleider van de hond die een deel aan de rechterzijde van zijn hoed steekt en een klein deel aan de halsband van de hond bevestigt. Door dit gebaar toont de jager het belang van de tussenkomst aan.
​
Feestbreuk
een kleine breuk, geplaats aan de linkerzijde van de hoed om aan te tonen dat iemand deel uitmaakt van de jachtwereld. Deze breuk wordt gedragen bij jachtmanifestaties maar ook bij de uitvaart van een vriend-jager.