Heeft bovenstaande titel met jagen te maken? Misschien niet onmiddellijk maar ik denk dat een jager die op zijn hoogzit zit en met volle teugen geniet van de rust, de stilte en de natuur, dikwijls stilstaat bij de zin en onzin van het leven van alledag. Op die plaats kan hij zijn gedachten opnieuw ordenen en staat dicht bij de echte natuur. Van het artikel dat ik daarnet las wil ik jullie het volgende stukje niet onthouden...even over nadenken...
'Is iemand die 66 uur per week werkt verstandig?'
Het is een Facebookpost vol tegenstellingen. Ben je überhaupt nog zelfstandig als je 66 uur per week werkt. Mij lijkt het eerder dat je dan geleefd wordt. Is het streven naar een groot inkomen nu echt zoveel waard? Moet dat huis nu zo groot zijn, die vakanties zo ver, dat restaurant zo chique?
Is dit nu de norm? Is dit het wat de maatschappij ons gaat opleggen, inprenten? Gaat mijn zoon opgroeien in een wereld waar er geen tijd meer voor jou zal zijn om van de wereld te genieten? Geen tijd om je te verwonderen? Je verwonderen over iets fenomenaals als een tractor of een koe zoals je nu doet. Een leefwereld waar je tweemaal zal nadenken of die verwondering nog gewoon even mag uitgeschreeuwd worden zonder met 20 blikken veroordeeld te worden.
Gaat hij opgroeien in een wereld waar je voor je zelfrespect en basisprincipes niet meer mag opkomen omdat het de economie zou schaden of omdat multinationals ermee zouden dreigen om je land te verlaten? Waar op elke banale misstap een geldboete moet geplakt worden, waar elke handeling moet gereglementeerd zijn? Een ijsje eten in de zon met je vrienden op de trap van god weet welk gebouw? Nee hoor, te veel hinder. Schipper-mag-ik-overvaren luidkeels zingen op het speelplein in de wijk? Nee, te veel lawaai, buurman kan niet in stilte genieten van zijn strak getrimd gazon.
Gaat hij ook over alles een mening moeten hebben? En die mening zonodig ook overal moeten ventileren? Het liefst nog in een maximaal 150-tal karakters. Onderbouwd hoeft niet, als het maar catchy, populistisch is. En wat als je nu net geen mening hebt? Ben je dan nog relevant?
Ik begrijp dat mensen stillaan niet meer mee kunnen in een op hol geslagen maatschappij van extremismen. Werkverslaving en streberisme waren vroeger woorden met een eerder negatieve connotatie. Heden ten dage zijn dit titels, medailles als van een oorlogsheld. 80 uur in de week werken is voor sommigen een doel, een milestone. Voor mij persoonlijk is dat slecht time management. Maar de drang naar die sloten euro's is onverzadigbaar. Consumeren, reizen, eten, drinken, de laatste snufjes; alles moeten we nu hebben. Hoe gaan we dan die paalwoningtrip naar de Malediven financieren of de short ski naar Laax? Hoe geraak ik op de Mount Everest? Ik moet toch voor mijn 40ste ook de Big 5 in Afrika gezien hebben. Daarnaast moet ik ook die fenomenale gebogen flatscreen met ongeziene scherpte en kleurdiepte nog staan hebben en al evenzeer het laatste iPhone 6. Gedaan met dromen, niet meer sparen. Nu nu nu! Voor mij mag het wat minder.
Weet je mijn laatste droom is? Imker worden. Hoeder van bijenvolkjes. Een volmaakte maatschappij, verstopt in een kastje ergens tussen de wilde veldbloemen. Een volkje waar er van geboorte tot sterfte duidelijkheid en doel is. Iedere bij kent zijn eigen taak en die van de anderen. Alles in functie van het volkje. Elke dag blij ertegenaan,elke dag erbij horen. Geen bij die even een selfie moet nemen op de rand van een meeldraadje? Nee gewoon gewoon.
Bram Mahieu
Benieuwd wat jullie ervan denken...
Met weidelijke groet, Kristof