De harde en (voor velen) contra-intuïtieve waarheid

Zonder recreatieve jagers zouden de meeste populaties van grote wilde dieren waar we vandaag van genieten, decennia geleden tot niets of bijna niets zijn gedecimeerd. Geen edelherten, geen reeën, geen elanden, geen wilde zwijnen, geen beren, geen bizons, geen neushoorns, geen olifanten, geen zebra's, geen markhors, geen steenbokken ... Je snapt waarschijnlijk wat ik bedoel.

Honderd jaar geleden stonden we op de rand van het volledig uitsterven van alle grote wilde dieren in Noord-Amerika en Europa, net voordat recreatieve jagers de nodige initiatieven namen om de jacht te reguleren. Dit zou opnieuw gebeuren als we ooit de recreatieve jacht verbieden.

Het is eenvoudig: Zowat elke landbouwer heeft liever niet dat wilde dieren op hun land komen eten en dat geldt ook voor boswachters. De meeste mensen die geen boer, boswachter of jager zijn, kan het niet echt schelen, en de minderheid die er wel om geeft, geeft er niet genoeg om om de boeren en de boswachters te compenseren voor het geven van ruimte aan wilde ecosystemen met dieren in het wild op hun land.

Jagers, aan de andere kant, vinden het erg belangrijk om onze passie na te jagen, en we zijn bereid om daar goed geld voor te betalen - dat is genoeg om de landeigenaren (voornamelijk de boeren en de boswachters) blij te maken om dieren in het wild op hun land te accepteren - en zelfs areaal te reserveren voor wilde habitat.

Dit is de reden waarom regio's die recreatieve jacht toestaan en reguleren over het algemeen VEEL meer dieren in het wild hebben dan regio's die dat niet doen.

Om te begrijpen hoe dit werkt, is het essentieel om de basiseconomie en biologie te begrijpen. De meeste mensen doen dat (en daarom staat de samenleving ons toe om te jagen). Helaas begrijpt een groeiend aantal mensen deze eenvoudige waarheden niet en bestrijden ze de recreatieve jacht principieel.

Als wij, de jagers, er niet in slagen de meerderheid van de niet-jagers op te voeden, zullen we de jacht verliezen en zal de planeet haar habitats, ecosystemen en soorten verliezen. Daarom blijf ik, samen met een paar anderen, doen wat we doen. Het zal nooit stoppen.

Jens Ulrik Høgh 

De stem van de jager